Vorige onderwerp :: Volgende onderwerp |
Auteur |
Bericht |
Stan Mardaga
Geregistreerd op: 10-7-2014 Berichten: 4 Woonplaats: Zonhoven
|
Geplaatst: 02 Aug 2014 17:17 Onderwerp: Persoonlijk link + gedicht |
|
|
Mijn grootmoeder was in Duits krijgsgevangenschap waar ze in 1916 bevallen is van mijn vader, Albert Mardaga. Pas na de oorlog in 1918 kwamen ze terug in België. Als kind hoorde ik haar ooit zeggen "onze Bert heb ik toen in leve moeten houden met koolrapen bladeren".
In Juli ben ik de Last Post en het Flanders Field museum gaan bezoeken. Ook de oorlogskerkhoven van Passendale en Vladslo (nog steeds indrukwekkend) en heb er volgend gedicht over geschreven
14 - 18
Te veel helden, tegen wil en dank.
Zij rusten stil, voldoende diep
in vrede en vergankelijkheid
onder ’t malse westhoekgras,
honderd lentes mooier groen.
Hoogwaardig slagveldslijk door
‘t vermengde bloed van opgefokte,
opgejutte, bij toeval, vriend en vijand.
Helden, ’t gras bij loopgraven
herleeft onverwoestbaar groen.
Voor altijd geliefd, gevelde held.
Lak aan orders, taal, rang, kabaal.
Helden, helden, rijen lang.
Eeuwig stil, nooit meer bang.
Versteende getuigen, gras vredig groen.
Vlaamse velden, weer en wind.
Getallen, namen graf naast graf,
mijlen lang, verweren traag.
Ook onbekend, ooit bemind!
Drijvende wolken, verloren tranen
verdampen in ’t zilte poldergras.
Stan Mardaga 2014
 |
|
Naar boven |
|
 |
Lingekopf Bismarck

Geregistreerd op: 19-10-2006 Berichten: 16013 Woonplaats: Binnen de Atlantikwall en 135 km van het WO1-front
|
Geplaatst: 02 Aug 2014 17:43 Onderwerp: |
|
|
Mooi verhaal, bedankt! Het is verplaatst naar Kunst, waar het duidelijk thuis hoort  _________________ "Setzen wir Deutschland, so zu sagen, in den Sattel! Reiten wird es schon können..... "
"Wer den Daumen auf dem Beutel hat, der hat die Macht."
Otto von Bismarck, 1869 |
|
Naar boven |
|
 |
kloefeleize

Geregistreerd op: 1-7-2006 Berichten: 162 Woonplaats: Oostende
|
Geplaatst: 03 Aug 2014 10:30 Onderwerp: |
|
|
Mooi Stan. Zonder in de gebruikelijke pathetiek te vervallen. |
|
Naar boven |
|
 |
Pegoud Moderator

Geregistreerd op: 28-3-2005 Berichten: 7609 Woonplaats: Brabant
|
Geplaatst: 03 Aug 2014 20:37 Onderwerp: |
|
|
Knap geschreven, Stan en btw welkom op het forum! Mooie binnenkomer zullen we maar zeggen.
Mag ik vragen waarom je grootmoeder in krijgsgevangenschap is geraakt?
Gr P _________________ Wie achter de kudde aanloopt, sjouwt altijd door de stront. |
|
Naar boven |
|
 |
Blastmaster1972

Geregistreerd op: 27-6-2009 Berichten: 1525 Woonplaats: Thuis
|
Geplaatst: 05 Aug 2014 6:59 Onderwerp: |
|
|
Pegoud @ 03 Aug 2014 20:37 schreef: | Mag ik vragen waarom je grootmoeder in krijgsgevangenschap is geraakt? |
Dat vroeg ik mij ook af?
Mvg,
Jos |
|
Naar boven |
|
 |
Stan Mardaga
Geregistreerd op: 10-7-2014 Berichten: 4 Woonplaats: Zonhoven
|
Geplaatst: 05 Aug 2014 9:16 Onderwerp: Waarom mijn grootmoeder in 14 - 18 krijgsgevangen was. |
|
|
Over mijn grootmoeder, mevrouw Margriet Mardaga Paradis waarom ze is opgepakt en na een beperkte tijd in de gevangenis van Hasselt te verblijven, begin 1916 naar Duitsland vervoerd tot het einde van de oorlog in 1918.
Samen met vijf anderen dorpsgenoten van het Limburgse As zou ook zij verklikt geweest zijn door een dame uit het Luikse omdat ze mee hielp mensen de grens over smokkelen naar Nederland.
Mijn grootmoeder in onze kindertijd werd door jong en oud in de buurt ‘paet’ genoemd (dialect voor ‘meter’). Ikzelf was een aankomende puber toen ze begin jaren zestig stierf, en zelden dat ik haar, ook anderen, over de oorlog hoorde praten en al helemaal niet waar kinderen bij waren. Ze was voor ons, haar kleinkinderen en familie, ook nooit een heldin, temeer omdat ik mij herinner dat ze ooit vertelde dat ze op een van haar fietstochten een geladen revolver moest mee nemen bij de spullen in haar korf, “was ik blij dat ik met dat gevaarlijk ding terug thuis was” vertelde ze lachend, “want ik had meer schrik van die revolver dan van al die Duitse soldaten onderweg”.
Helden, zouden ze werkelijk bestaan??? |
|
Naar boven |
|
 |
Yvonne Admin

Geregistreerd op: 2-2-2005 Berichten: 45653
|
|
Naar boven |
|
 |
Yvonne Admin

Geregistreerd op: 2-2-2005 Berichten: 45653
|
Geplaatst: 02 Jan 2015 18:28 Onderwerp: |
|
|
Ik heb van Stan foto's ontvangen al een poos terug en deze zet ik zo spoedig mogelijk in dit topic. _________________ Met hart en ziel
De enige echte
https://twitter.com/ForumWO1 |
|
Naar boven |
|
 |
Yvonne Admin

Geregistreerd op: 2-2-2005 Berichten: 45653
|
Geplaatst: 02 Jan 2015 18:34 Onderwerp: |
|
|
Margriet Mardaga Paradis 14-18
 _________________ Met hart en ziel
De enige echte
https://twitter.com/ForumWO1 |
|
Naar boven |
|
 |
Yvonne Admin

Geregistreerd op: 2-2-2005 Berichten: 45653
|
Geplaatst: 02 Jan 2015 18:39 Onderwerp: |
|
|
Hier iets duidelijker:
 _________________ Met hart en ziel
De enige echte
https://twitter.com/ForumWO1 |
|
Naar boven |
|
 |
Stan Mardaga
Geregistreerd op: 10-7-2014 Berichten: 4 Woonplaats: Zonhoven
|
Geplaatst: 02 Jan 2015 21:18 Onderwerp: |
|
|
Yvonne @ 02 Jan 2015 18:39 schreef: | Hier iets duidelijker:
 |
Deze foto van mijn grootmoeder heb ik onlangs pas gevonden in de keukenlade bij mijn nonkel Isidoor Mardaga, haar jongste zoon, intussen 92 jaar en de laatste van de zeven nog in leven.
Op de achterzijde is te lezen dat die vanuit Duitsland, het krijgsgevangenkamp barak 14 te Holzminden verstuurd is begin 1916. Op deze foto is mijn grootmoeder zwanger van mijn vader die later in hetzelfde jaar geboren is. |
|
Naar boven |
|
 |
Yzerlinie
Geregistreerd op: 11-1-2014 Berichten: 4
|
Geplaatst: 24 Jan 2015 19:14 Onderwerp: |
|
|
Mooi geschreven. |
|
Naar boven |
|
 |
Stan Mardaga
Geregistreerd op: 10-7-2014 Berichten: 4 Woonplaats: Zonhoven
|
Geplaatst: 12 Feb 2015 11:17 Onderwerp: |
|
|
Yzerlinie @ 24 Jan 2015 19:14 schreef: | Mooi geschreven. |
14 – 18
Too many heroes. Reluctantly.
Quietly they rest, sufficiently deep
in peace and impermanence
under the tender grass of the Westhoek
hundred springs more beautiful green.
Fertile battlefield-mud enriched by
the mixed blood of worked up heroes,
friend and enemy by chance.
The grass near the trenches
regenerates everlasting green.
Forever loved, each fallen hero.
couldn’t care less for orders, language, rank, uproar.
Heroes, heroes, long rows of heroes.
Silent forever, fearful never again,
petrified reminders in grass so peacefully green.
Flanders Fields, wind and weather.
Numbers, names grave by grave,
for miles and miles, slowly perish.
Some unknown, yet once beloved!
Floating clouds, lost tears
evaporate in the salted polder grass.
Stan Mardaga 2014 Vertaling Liliane Wilms |
|
Naar boven |
|
 |
Yvonne Admin

Geregistreerd op: 2-2-2005 Berichten: 45653
|
|
Naar boven |
|
 |
|